مدیریت عاشقانه !
آسمان سینه ام را چون شمایی مشتری است --- بازکن دکان که وقت عاشقی است.
مدیریت عاشقانه !
آسمان سینه ام را چون شمایی مشتری است --- بازکن دکان که وقت عاشقی است.یادگاری
اگر می خواهی پس از مرگ فراموش نشوی، یا چیزی بنویس که قابل خواندن باشد یا کاری بکن که قابل نوشتن باشد.
کردار
چنین گفت رستم به اسفندیار که کردار ماند زما یادگار
هفت خطرناک
هفت موردی که بدون هفت مورد دیگر خطرناک هستند:
1-ثروت، بدون زحمت
2-لذت، بدون وجدان
3-دانش، بدون شخصیت
4-تجارت، بدون اخلاق
5-علم، بدون انسانیت
6-عبادت، بدون ایثار
7-سیاست، بدون شرافت
پایان موفقیت
موفقیت پیش رفتن است، نه به نقطه ی پایان رسیدن.
کار بزرگ
هنگامی که مشغول انجام کار بزرگی هستید آن را به صورت تمام شده در ذهن خود مجسم کنید.
سه جمله خوشبختی
خوشبختی ما در سه جمله است:
تجربه از دیروز، استفاده از امروز، امید به فردا
ولی ما با سه جمله دیگر زندگی مان را تباه می‌کنیم:
حسرت دیروز، اتلاف امروز، ترس از فردا
توصیه‌هاى کامپیوترى براى زندگى بهتر
برای مطالعه توصیه‌هاى کامپیوترى براى زندگى بهتر اینجا کلیک کنید.
انتظار بیجا
بهترین چیزها زمانی رخ می دهد که انتظارش را نداری.
پل زندگی
زندگی پل است از آن عبور کنید ولی روی آن چیزی بنا نکنید.
تمرکز افکار
تمام افکار خود را روی کاری که دارید انجام می دهید، متمرکز کنید. پرتوهای خورشید تا متمرکز نشوند نمی سوزانند.
اشتغال به خود
خوشا به حال کسی که اشتغالش به خود او را از عیب جویی مردم باز داشته است.
تلاش و آرزو
به اندازه آرزوهایتان تلاش کنید یا به اندازه تلاشتان آرزو کنید.
موفقیت عملی
اگر در اولین قدم، موفقیت نصیب ما می شد، سعی و عمل دیگر معنی نداشت.
جملات کوتاه
برای مطالعه جملات کوتاه اینجا کلیک کنید.
اداره با سر و قلب
برای اداره کردن خویش، از سرت استفاده کن. برای اداره کردن دیگران، از قلبت!
سه اصل خوشبختی و بدبختی
خوشبختی در سه جمله است:
تجربه از دیروز، استفاده از امروز، امید به فردا
ولی با سه جمله دیگر زندگی تباه می گردد:
حسرت دیروز، اتلاف امروز، ترس از فردا
داشتن و نداشتن
ما ندرتاً درباره آنچه که داریم فکر می کنیم، درحالی که پیوسته در اندیشه چیزهایی هستیم که نداریم.
مشتریان اندک
از چند میلیارد نفر افراد کره زمین فقط تعدادی اندک با شما و شغل شما سر و کار دارند. پس با مشتریان خود همچون منافعی ارزشمند و طلایی برخورد کنید.
خدایا کفر نمی گویم!
خدایا کفر نمی‌گویم،
پریشانم،
چه می‌خواهی تو از جانم؟!
مرا بی آنکه خود خواهم اسیر زندگی کردی.
خداوندا!
اگر روزی ز عرش خود به زیر آیی
لباس فقر پوشی
غرورت را برای تکه نانی
به زیر پای نامردان بیاندازی
و شب آهسته و خسته
تهی دست و زبان بسته
به سوی خانه باز آیی
زمین و آسمان را کفر می‌گویی
نمی‌گویی؟!
خداوندا!
اگر در روز گرما خیز تابستان
تنت بر سایه‌ی دیوار بگشایی
لبت بر کاسه‌ی مسی قیر اندود بگذاری
و قدری آن طرف‌تر
عمارت‌های مرمرین بینی
و اعصابت برای سکه‌ای این‌سو و آن‌سو در روان باشد
زمین و آسمان را کفر می‌گویی
نمی‌گویی؟!
خداوندا!
اگر روزی بشر گردی
ز حال بندگانت با خبر گردی
پشیمان می‌شوی از قصه خلقت، از این بودن، از این بدعت.
خداوندا تو مسئولی.
خداوندا تو می‌دانی که انسان بودن و ماندن
در این دنیا چه دشوار است،
چه رنجی می‌کشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است…